چه چیزی آموزش زبان انگلیسی را مؤثر می‌کند؟
چکیده با توجه به گستردگی و استفاده از آموزش 0 تا 100 زبان انگلیسی در سراسر جهان، آموزش و یادگیری زبان انگلیسی اهمیت بسیار شگفت‌انگیزی پیداکرده است. این موضوع تعدادی از سؤالات مرتبط با آموزش زبان انگلیسی صفر تا صد را ایجاد کرده است. در این سناریو، با کمک تجربه خود نویسنده در بیش از یک دهه آموزش زبان انگلیسی، این مقاله به بررسی عوامل مختلفی می‌پردازد که در آموزش زبان انگلیسی نقش دارند. معلم، روش‌ها و فن‌ها، مواد آموزشی و خود زبان‌آموز ازجمله عواملی هستند که آموزش مؤثر زبان انگلیسی را بر عهده‌دارند.
مقدمه
زبان انگلیسی به دلیل جهانی‌شدن در دهه‌های اخیر به‌عنوان یک زبان جهانی توسعه‌یافته است. این زبان تجارت بین‌المللی، گردشگری، آموزش و دیپلماسی است. به‌طور مشابه، این زبان به‌عنوان یک زبان بین‌المللی توسعه‌یافته است. برای اینکه یکی از اعضای این دنیای جهانی شده باشید، یادگیری و صحبت کردن به زبان انگلیسی ضروری است. با توجه به گسترش روزافزون و نیاز به زبان انگلیسی در سراسر جهان، روند شگفت‌انگیزی در یادگیری زبان انگلیسی وجود دارد. این روند شگفت‌انگیز در یادگیری زبان انگلیسی برای اهداف مختلف منجر به آموزش زبان انگلیسی به‌طور گسترده شده است. بسیاری از مؤسسات و آموزشگاه‌های زبان در سراسر جهان برای آموزش زبان انگلیسی فعال هستند. برای اینکه زبان‌آموزان به هدف یادگیری زبان انگلیسی دست یابند، باید زبان انگلیسی را به‌طور صفر تا 100به زبان‌آموزان آموزش داد.
بدون شک آموزش زبان انگلیسی 0 تا صد مؤثر است اما سؤالات واقعی وجود دارد، یعنی آموزش کامل زبان انگلیسی چیست و چه چیزی آن را مؤثر می‌کند؟
تعریف تدریس مؤثر دشوار است زیرا فرآیندی پیچیده و چندبعدی است که برای افراد مختلف معانی مختلفی دارد (بل، 2005). اگرچه تعریف آن دشوار است، اما می‌توانیم به‌سادگی «مؤثر» را به‌عنوان موفق بودن در تولید یک نتیجه دلخواه یا موردنظر تعریف کنیم. تدریس مؤثر شامل توانایی ارائه دستورالعملی است که به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا دانش، مهارت‌های آموزش زبان انگلیسی 0 تا 100با وکب استارتر را و درک متفاوتی را که هدف برنامه درسی در نظر گرفته‌شده است توسعه دهند و دانش‌آموزان بدون توجه به ویژگی‌هایشان یاد بگیرند (آچسون و گال 2003، همان‌طور که در اویگون، 2013 نقل‌شده است).
آموزش زبان انگلیسی در وکب استارتر باعث می‌شود زبان‌آموزان به‌راحتی زبان انگلیسی را یاد بگیرند. به این معنی است که زبان‌آموزان در مدت‌زمان کوتاهی قادر به برقراری ارتباط مؤثر به زبان انگلیسی می‌شوند. دانش‌آموزان درک معانی را به‌جای صرفاً به خاطر سپردن حقایق در یک کلاس درس مؤثر آموزش زبان انگلیسی نشان می‌دهند (گیمیر، 2019).
آموزش زبان انگلیسی صفرتاصد
عوامل مؤثر در آموزش زبان انگلیسی صفرتاصد پس از تعریف آموزش مؤثر به‌طورکلی و آموزش مؤثر زبان انگلیسی به‌طور خاص، هنوز یک سؤال بی‌پاسخ وجود دارد، یعنی چه چیزی تدریس را مؤثر می‌کند؟
عوامل متعددی وجود دارد که آموزش زبان انگلیسی را مؤثر می‌سازد. به‌منظور مؤثرتر کردن آن، مستقیم و/یا غیرمستقیم تمام ذینفعان درگیر در آموزش زبان انگلیسی وجود دارد. معلمان، دانش‌آموزان، والدین، مؤسسات و مدیران ذینفعانی هستند که می‌توان به چند مورد اشاره کرد. تجربه من از یادگیرنده زبان انگلیسی برای چندین سال و معلم زبان انگلیسی برای یک دهه نشان می‌دهد که عوامل مختلفی در آموزش مؤثر زبان انگلیسی نقش اساسی دارند. طبق تجربه من، شخصیت معلم، دانش (محتوا و آموزشی) و فعال‌سازی، انگیزه و آمادگی فراگیران، پیش‌نیازهای تدریس مؤثر است.
علاوه بر این، دانش معلم از فناوری و به‌روز شدن با روندهای اخیر در آموزش زبان انگلیسی برای تدریس مؤثر در این عصر ضروری است. در این قسمت چهار عامل یعنی معلم، روش‌ها و فن‌ها، مواد آموزشی و زبان‌آموزان را به‌طور خلاصه توضیح داده‌ام. معلم نقش محوری معلمان برای آموزش مؤثر زبان انگلیسی وجود دارد. برای آموزش زبان انگلیسی، معلم/مدرس زبان انگلیسی باید مؤثر باشد. معلم مؤثر کسی است که دارای مؤلفه‌های مختلفی مانند دانش محتوایی، دانش عمومی تربیتی، دانش برنامه درسی، دانش محتوای آموزشی، دانش فراگیران و ویژگی‌های آن‌ها، آگاهی از اهداف، اهداف و ارزش‌های آموزشی و آگاهی از زمینه‌های آموزشی باشد (کلارک و والش، 2002 همان‌طور که در Uygun، 2013 ذکرشده است).
من در کتاب رایگان آموزش زبان انگلیسی برای تنبل ها کاملترین و سریع ترین و زودبازده ترین روش آموزش زبان انگلیسی را از وب سایت وکب استارتر ارائه کرده ام.
این نشان می‌دهد که معلم باید دانش محتوایی، دانش‌آموزشی و مهارت‌های اجتماعی- عاطفی داشته باشد. به‌بیان‌دیگر، معلم مؤثر کسی است که تسلط خوبی بر موضوع درسی داشته باشد، از روش‌ها و فن‌های ارائه مؤثر و ارتباط خوب با دانش‌آموزان آگاهی داشته باشد. به همین ترتیب، معلم مؤثر و پویا باید مشتاق، خلاق، بردبار، صبور، مهربان، عاقل، باز، خوش‌بین و انعطاف‌پذیر و دارای حس شوخ‌طبعی، نگرش مثبت نسبت به ایده‌های جدید و برخی ویژگی‌های شخصی دیگر باشد (Gimire, 2019).
داشتن دانش محتوایی و تربیتی و برخی خصوصیات فردی دیگر که در بالا ذکر شد برای تدریس مؤثر در این عصر کافی نیست. ازآنجایی‌که عصر علم و فناوری است، علم و فناوری مانند سایر بخش‌ها تأثیر زیادی بر تدریس دارد. فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) تک‌تک جنبه‌های زندگی انسان را تحت تأثیر قرار داده است که بخش آموزش به‌طورکلی و آموزش فعالیت‌های یادگیری به‌طور خاص نمی‌تواند از این قاعده مستثنا باشد. در تعریف ICT Hafifah (2019، ص 21) آمده است: «...ICT تعریف‌شده است.
به‌عنوان فعالیت‌های استفاده از فناوری‌ها، مانند؛ رایانه، اینترنت و سایر رسانه‌های مخابراتی... برای برقراری ارتباط، ایجاد و انتشار، ذخیره و مدیریت اطلاعات» و فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش به معنای آموزش و یادگیری با استفاده از دستگاه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات است.
فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات (ICT) در آموزش زبان برای حمایت از دانش‌آموزان برای یادگیری مؤثرتر از طریق دسترسی معلمان به طیف وسیعی از آموزش‌های جدید استفاده می‌شوند (Dhital، 2018).
با توجه به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش، تعدادی از عوامل مانند: آموزش، ارتباط دانش‌آموز معلم، مفهوم سواد و پیشرفت یادگیری دانش‌آموزان را تغییر داده است. دانش‌آموزان و معلمانی که تنها در معرض شیوه‌های سنتی آموزش فعالیت‌های یادگیری بودند، روش تدریس و یادگیری خود را تغییر داده‌اند. این به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا در این بازار جهانی رقابت کنند.
فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش یادگیری را تقویت می‌کند، مجموعه مهارت‌های جدیدی را به دانش‌آموزان ارائه می‌دهد، آموزش معلمان را تسهیل و بهبود می‌بخشد و هزینه‌های مرتبط با ارائه آموزش سنتی را به حداقل می‌رساند (یونسکو، 2014). بنابراین، معلمان باید دانش فنی برای آموزش مؤثر زبان صفر تا صد را داشته باشند. او باید سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانایی استفاده و گنجاندن فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش زبان داشته باشد. معلم باید با دانش فناورانه به‌روز شود زیرا همیشه بیشتر از دانش محتوایی و آموزشی در وضعیت نوسانی است (هاریس، میشرا و کوهلر، 2009).
به‌طور خلاصه، معلم این دوره باید ابتدا سواد ICT داشته باشد و با روندهای در حال تغییر در ICT به‌روز شود تا آموزش زبان صفر تا 100 مؤثر باشد. به همین ترتیب، معلم زبان انگلیسی باید تسلط خوبی به زبان انگلیسی داشته باشد. این بدان معنا نیست که معلم باید زبان مادری انگلیسی باشد. حتی افراد غیربومی که در زبان انگلیسی خوب هستند می‌توانند معلم زبان انگلیسی مؤثر باشند. معلم باید دانش‌آموزان (سطح، سابقه، علاقه، نیاز) را بشناسد و با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشد. دانش و تسلط بر زبان مقصد، توانایی سازمان‌دهی و شفاف‌سازی مطالب، برانگیختن و حفظ علاقه و انگیزه در بین دانش‌آموزان و انصاف و در دسترس بودن برای دانش‌آموزان است.
ویژگی‌های مطلوب یک معلم زبان دوم مؤثر (Uygun، 2013).
علاوه بر این، یک معلم مؤثر زبان انگلیسی باید در تدریس روشن و مشتاق باشد، دانش واج‌شناختی، دستوری، واژگانی، کاربردی و اجتماعی فرهنگی را در اختیار زبان‌آموز قرار دهد. روش‌ها و فن‌ها روش‌ها و فن‌های آموزشی مورداستفاده در کلاس زبان نقش حیاتی در آموزش مؤثر زبان انگلیسی ایفا می‌کند. یک روش اغلب به‌عنوان قلب فعالیت‌های یاددهی-یادگیری در نظر گرفته می‌شود. این طرح کلی برای ارائه منظم مطالب زبان است. برای تدریس مؤثر می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد.
ازآنجایی‌که روش‌هایی که در یک زمینه بهتر عمل می‌کنند ممکن است درزمینه بعدی مؤثر نباشند، معلم باید از روش‌هایی استفاده کند که به بافت و فرهنگ حساس هستند. این بدان معناست که معلم باید از روش‌ها و فن‌های مبتنی بر زمینه ای که در آن تدریس می‌کند استفاده کند. در این خط، کوماراوادیولو (2001) می‌نویسد; "آموزش زبان برای مرتبط بودن باید نسبت به گروه خاصی از معلمان که به گروه خاصی از یادگیرندگان آموزش می‌دهند که مجموعه‌ای از اهداف را در یک زمینه نهادی خاص تعبیه‌شده در یک محیط اجتماعی-فرهنگی خاص دنبال می‌کنند حساس باشد (ص. 538)".
برای این کار، معلمان باید از روش‌های خود تولیدی استفاده کنند که به بهترین وجه متناسب با شرایط آن‌ها باشد. اقدام پژوهی و تمرین تأملی به معلمان کمک می‌کند تا چنین روش‌هایی را ایجاد کنند. معلمان باید مستقل، پویا، بازتابنده و شهودی باشند. به‌طور خلاصه، معلمان باید آنچه را که نظریه‌پردازی می‌کنند را تمرین کنند و آنچه را که عمل می‌کنند تئوریزه کنند (Kumaravadivelu, 2001).
مواد آموزشی برای آموزش صفر تا صد زبان انگلیسی، مواد آموزشی که معلمان در کلاس‌های زبان استفاده می‌کنند نیز نقش حیاتی ایفا می‌کنند. ازآنجایی‌که مواد مورداستفاده در کلاس درس زبان انگلیسی باعث می‌شود که تدریس زنده و مؤثر باشد، معلمان برای حمایت از آموزش و یادگیری دانش‌آموزان خود به مواد مختلف متکی هستند. اجازه دهید مواد آموزشی به‌صورت تجاری یا خودساخته باشد.
باید به نیازها، سطوح و علایق دانش‌آموزان رسیدگی کند. مواد مورداستفاده در کلاس‌های زبان باید محتوا و زمینه حساس باشد. آن‌ها باید تعامل را تحریک کنند و ازنظر زبان مولد باشند، فراگیران را تشویق کنند تا مهارت‌ها و استراتژی‌های یادگیری را توسعه دهند، اجازه تمرکز بر شکل و همچنین عملکرد را بدهند، فرصت‌هایی را برای استفاده یکپارچه از زبان ارائه دهند، معتبر باشند، برای توسعه پیشرفت با یکدیگر پیوند برقرار کنند. از مهارت‌ها، درک‌ها و موارد زبانی، جذاب باشد دستورالعمل‌های مناسب داشته باشد و انعطاف‌پذیر باشد (Howard & Major, 2004).
یادگیرنده مانند سایر عوامل، یادگیرنده نیز یکی از عوامل مؤثر در تدریس است. فراگیران باید فعال و خلاق باشند تا فعالیت‌هایی را که در داخل و خارج از کلاس انجام می‌شود انجام دهند. یک یادگیرنده فعال و خلاق با یادگیرنده موفقی مرتبط است که اهداف خود را تعیین کرده و به انجام می‌رساند (کارن، 2001).
به گفته زمانی و آهنگری (1395)، "تدریس خوب به‌وضوح برای بالا بردن پیشرفت دانش‌آموزان مهم است، اگر معلم از انتظارات و نیازهای فراگیر مربوط به درس آگاه نباشد، پیامدهای منفی در مورد عملکرد دانش‌آموزان خواهد داشت." 70).
بنابراین معلم زبان برای تدریس مؤثر باید دانش‌آموزان را فعال و خلاق کند. فعال کردن و خلاق کردن یادگیرندگان به معنای درگیر کردن آن‌ها با مواد برای کار مشترک با دوستانشان است که خود را در فعالیت‌های کلاسی مسئول می‌کنند. معلم باید چنین وظایفی را فراهم کند که از یک‌سو استقلال یادگیرنده و از سوی دیگر یادگیری مشارکتی را ارتقا دهد. نتیجه‌گیری با توجه به ایده‌های فوق می‌توان نتیجه گرفت که هیچ عاملی وجود ندارد که آموزش زبان انگلیسی را مؤثر کند. اولین و مهم‌ترین شرط برای آموزش 0 تا 100 زبان انگلیسی یک معلم مؤثر است. معلم باید دارای دانش محتوایی، آموزشی و فنی و مهارت‌های اجتماعی-عاطفی باشد تا تدریس مؤثر باشد.
مواد و روش‌هایی که معلم در کلاس زبان استفاده می‌کند باید به بافت و فرهنگ حساس باشد زیرا ممکن است روش‌ها و مواد تجویزشده توسط متخصصان دیگر به‌درستی در همه زمینه‌ها کار نکنند. برای این کار، معلم باید روش‌ها و مواد خود را که به بهترین وجه متناسب با زمینه‌هایشان باشد، با کمک اقدام پژوهی و تمرین تأملی توسعه دهد. درنهایت، فراگیران باید برای آموزش و یادگیری مؤثر فعال و خلاق باشند. برای این کار، معلم باید از وظایفی استفاده کند که استقلال یادگیرنده و یادگیری مشارکتی را تقویت می‌کند
منبع ترجمه:www.researchgate.net
مراجع
Bell, T. R. (2005). رفتارها و نگرش‌های معلمان مؤثر زبان خارجی: نتایج یک مطالعه پرسش‌نامه. سالنامه زبان‌های خارجی، 38 (2)، 259-270. Dhital، H. (2018). فرصت‌ها و چالش‌های استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش مدارس دولتی نپال مجله بین‌المللی تحقیقات نوآورانه در مهندسی کامپیوتر و ارتباطات، 6 (4)، 3215-3220. doi:10.15680/IJIRCCE.2018.0604004 Ghimire, N. B. (2019). پنج جنبه برای آموزش مؤثر زبان انگلیسی. مجله NELTA Gandaki (JoNG)، II، 65-73. حفیفه، ج.ن. (2019). فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در آموزش زبان انگلیسی. مجموعه مقالات MELTC (همایش آموزش زبان انگلیسی محمدیه). 21-38. محمدیه سورابایا: گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه محمدیه سورابایا. هریس، جی بی، میشا، پی، و کوهلر، ام (2009). دانش محتوای آموزشی فناورانه معلمان و انواع فعالیت‌های یادگیری: ادغام فناوری مبتنی بر برنامه درسی دوباره چارچوب‌بندی شده است. مجله پژوهش در فناوری در آموزش، 41(3)، 393-416.
Haword, J. & Major, J. (2004). راهنمای طراحی مواد آموزشی مؤثر زبان انگلیسی. برگرفته از: https://www.researchgate.net/publication/237476568 Karen, S. (2001). مجموعه تجربیات سال اول: یادگیرنده مؤثرتر بودن انتشارات مرکز آموزشی دانشگاه سیدنی، استرالیا. برگرفته از: http://sydney.edu.au/stuserv/ documents/learning centre/EffectiveLearner.pdf Kumaravadivelu, B. (2001). به‌سوی یک آموزش پس از روش. فصلنامه TESOL، 35 (4)، 537-560. یونسکو (2014). فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در آموزش در آسیا. کانادا: موسسه آمار یونسکو. Uygun, S. (2013). چگونه به یک معلم زبان انگلیسی مؤثر تبدیل شویم. مجله تحقیقات آموزشی و اجتماعی، 3 (7) 306-311. doi:10.5901/jesr.2013.v3n7p306 زمانی، ر. و آهنگری، س. (2016). ویژگی‌های یک معلم مؤثر زبان انگلیسی (EELT) که توسط زبان‌آموزان انگلیسی درک می‌شود. مجله بین‌المللی آموزش و پژوهش زبان‌های خارجی، 4 (14)، 69-88.
دیدگاه خود را بنویسید